Βιογραφικό
εννήθηκε στην Αθήνα. Στην Παιδική Χορωδία Αγ. Ευθυμίου Κερατσινίου καθώς και στο φωνητικό σύνολο «Οικογένεια Κανάρη» έκανε τα πρώτα του μουσικά βήματα υπό την καθοδήγηση του πατέρα του και μαέστρου, Δημητρίου Κανάρη. Σπούδασε πιάνο με τον Μ. Παπασηφάκη και πήρε δίπλωμα μονωδίας από το Εθνικό Ωδείο Αθηνών (τάξη Δ. Καλαφάτη). Παρακολούθησε μαθήματα μονωδίας κοντά στον Josef Metternich στο Μόναχο και σεμινάρια με τους Helmut Rilling και Thomas Quasthoff στη Στουτγγάρδη. Ως υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (Ι.Κ.Υ.) πραγματοποίησε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στην Ακαδημία Μουσικής και Θεάτρου του Μονάχου (τάξη Δάφνης Ευαγγελάτου).
To 2005 συμμετείχε στο Grand Prix Maria Callas, λαμβάνοντας «Τιμητική Διάκριση» στην κατηγορία Oratorio-Lied.
Ως σολίστ συνεργάστηκε με τον H. Rilling στα Κατά Ματθαίον Πάθη του Bach. Επίσης, συμμετείχε στα Carmina Burana του C. Orff, που παρουσιάστηκαν στη Philarmonie του Μονάχου καθώς και στην Όπερα του Καΐρου.
Το ρεπερτόριό του περιλαμβάνει μεταξύ άλλων ρόλους όπως Renato (Χορός Μεταμφιεσμένων), Rigoletto, Don Giovanni, Conte d’Almaviva (Οι Γάμοι του Φίγκαρο), Giorgio Germont (La Traviata), Guglielmo (Έτσι κάνουν όλες), Papageno (Ο μαγικός Αυλός) του Mozart, Malatesta (Don Pasquale) του Donizetti, Figaro (Κουρέας της Σεβίλλης) και Dandini (Σταχτοπούτα) του Rossini, καθώς και Marcello (Μποέμ) και Sharpless (Madama Butterfly) του Puccini. Με τη Λυρική Σκηνή Αθηνών συνεργάστηκε το 2003 στην παραγωγή Μυστικός Γάμος του Cimarosa, ερμηνεύοντας το ρόλο του Conte Robinson στην Κύπρο.
Εκτός από το χώρο της όπερας ο Γιώργος Κανάρης δραστηριοποιείται και στο χώρο του Lied, έχοντας στο ρεπερτόριό του έργα όπως Η Αγάπη του Ποιητή (Dichterliebe) και Κύκλος Τραγουδιών (Liederkreis) του Schumann, Κύκνειο Άσμα (Schwanengesang), Χειμωνιάτικο Ταξίδι (Winterreise) και Ωραία Μυλωνού (Die schöne Müllerin) του Schubert, όπως επίσης Lieder των Strauss και Pfitzner.
Το 2010 βραβεύτηκε από τους Φίλους της Όπερας της Βόννης και το 2011 υπήρξε υπότροφος του Γερμανικού Συνδέσμου Richard Wagner.
Από το Σεπτέμβριο του 2009 ανήκει στο ensemble της Όπερας της Βόννης, με τακτικές εμφανίσεις σε αρκετά λυρικά θέατρα της Γερμανίας, όπως των Essen, Dortmund, Gelsenkirchen, Νυρεμβέργης, Coburg, Pforzheim.
Το Μάρτιο του 2017 κυκλοφόρησε CD με τίτλο “Songs of Yearning – Sehnsuchtslieder” από την εταιρεία “Hännsler CLASSIC”, στο οποίο ερμηνεύει τους κύκλους An die ferne Geliebte (Beethoven) και Schwanengesang (Schubert). Το 2020 κυκλοφόρησε η νέα δισκογραφική δουλειά από την ίδια εταιρεία με έργα Duparc, Ravel, Ibert και Debussy και τίτλο “Invitation au Voyage”.
Ρεπερτόριο
| • G. Verdi | Rigoletto | (Rigoletto) |
| • G. Verdi | Jerusalem | (Count of Toulouse) |
| • G. Verdi | Traviata | (Giorgio Germont) |
| • G. Verdi | Un ballo in maschera | (Renato) |
| • G. Verdi | Don Carlo | (Posa) |
| • W. A. Mozart | Don Giovanni | (Don Giovanni & Masetto) |
| • W. A. Mozart | La Finta Giardiniera | (Nardo) |
| • W. A. Mozart | Le nozze di Figaro | (Conte d’Almaviva) |
| • W. A. Mozart | Die Zauberflöte | (Papageno) |
| • W. A. Mozart | Cosi fan tutte | (Guglielmo) |
| • G. Rossini | Il barbiere di Siviglia | (Figaro) |
| • G. Rossini | Il matrimonio segreto | (Conte Robinson) |
| • G. Rossini | Italiana in Algeri | (Taddeo) |
| • L. v. Beethoven | Fidelio | (Don Fernando) |
| • G. Donizetti | Lucia di Lammermoor | (Enrico) |
| • G. Donizetti | L’elisir d’amore | (Belcore) |
| • G. Donizetti | Don Pasquale | (Malatesta) |
| • G. Puccini | Tosca | (Scarpia) |
| • G. Puccini | Madama Butterfly | (Sharpless) |
| • G. Puccini | La Bohéme | (Marcello) |
| • G. Puccini | La Bohéme | (Schaunard) |
| • G. Puccini | Turandot | (Ping) |
| • R. Strauss | Arabella | (Mandryka) |
| • R. Strauss | Der Rosenkavalier | (Herr von Faninal) |
| • U. Giordano | Siberia | (Gleby) |
| • J. Strauss | Die Fledermaus | (Dr. Falke) |
| • G. Bizet | Carmen | (Escamillo & Dancairo) |
| • F. Cavalli | La Calisto | (Mercurio) |
| • G. F. Haendel | Rinaldo | (Argante) |
| • G. F. Haendel | Ezio | (Massimo) |
| • G. F. Haendel | Giulio Cesare | (Achillas) |
| • E. Humperdinck | Hänsel & Gretel | (Peter) |
| • A. Lortzing | Der Wildschütz | (Graf von Eberbach) |
| • O. Nicolai | Die lustigen Weiber von Windsor | (Herr Fluth) |
| • S. Prokofiev | Die Liebe zu den drei Orangen | (Pantalone) |
| • M. Ravel | L’ heure espagnole | (Ramiro) |
| • R. Leoncavallo | I Pagliacci | (Silvio) |
| • R. Wagner | Tristan und Isolde | (Melot) |
| • L. Delibes | Lakmé | (Fréderic) |
| • F. Schreker | Der Ferne Klang | (Schmierenschauspieler) |
| • K. Weil | Aufstieg und Fall der Stadt Mahagonny | (Dreieinigkeitsmoses) |
| • J. S. Bach | Magnificat |
| • J. S. Bach | Matthäus-Passion |
| • L. v. Beethoven | An die ferne Geliebte |
| • J. S. Bach | Messe in h-Moll |
| • J. S. Bach | Weihnachtsoratorium |
| • C. Orff | Carmina Burana |
| • F. Schubert | Winterreise |
| • F. Schubert | Schwanengesang |
| • F. Schubert | Die schöne Müllerin |
| • R. Schumann | Dichterliebe |
| • R. Schumann | Liederkreis |
| • R. V. Williams | Songs of Travel |
| • M. Ravel | Don Quichotte à Dulcinée |
| • J. Ibert | Chansons de Don Quichotte |
| • H. Duparc | Melodies |
| • G. Fauré | Requiem |
| • J. Brahms | Ein deutsches Requiem |
| • J. Haydn | Die Schöpfung |
| • V. Ullmann | Der Mensch und sein Tag – op. 47 |
Κριτικές
“Ο μόνιμος και έμπειρος μαχητής Γιώργος Κανάρης παίζει και τραγουδά τον Κόμη ηχηρά και ευυπόληπτα”
“…τη γοητεία του Γιώργου Κανάρη, που παρουσιάζει σωματικά και φωνητικά έναν εκφραστικό και ολοζώντανο Κόμη”
“Ο Γιώργος Κανάρης μπορεί και προσμιγνύει στην ευγενικά κομψή του φωνή τόνους επιθετικής ικανότητας πλανέματος”
“Ο Γιώργος Κανάρης είναι ένας Κόμης Αλμαβίβα, που δίνει πάντα τον τόνο με ευχάριστη βαριτονική φωνή”
“Ο Γιώργος Κανάρης ως Αλμαβίβα εκπέμπει αρρενωπή αξιοπρέπεια”